Ανατολίτικη

Πρόγονος της ανατολιτικής θεωρείται η σημερινή γάτα Ταϊλάνδης. Η ανατολιτική έχει αρχαία καταγωγή που μαρτυρείται μέσα από εικόνες ένος βιβλίου ποίησης που ανακαλύφθηκε στις στάχτες της Αγιουτάγια, παλιάς πρωτεύουσας του Σιάμ που καταστράφηκε το 1767 απο πυρκαγιά.

Στις αρχές του 20ου αιώνα παρουσιάζονταν στις εκθέσεις ως σιαμέζες. Το 1920 η λέσχη Siamese Cat Club θεώρησε πως πρέπει να  λέγονται σιαμέζες μόνο οι γάτες που έχουν χρωματιστές άκρες και μάτια μπλε.

Η ανατολίτικη γάτα έχει υπέροχη δομή και υπέροχα καφέ, θερμά μάτια. Αρχικά ονομάστηκαν Αβάνας. Αναγνωρίστηκε επίσημα το 1977.

Στον χαρακτήρα, στη διατήρηση και στην περιποίηση ισχύουν όλα όσα ισχύουν και για την σιαμέζα. Είναι δηλαδή γάτα που δείχνει σπάνια ευαισθησία και αφοσίωση. Αγαπάει το αφεντικό της και θέλει να είναι πάντα μαζί του και να του δίνεται με όλη της την αγάπη δείχνοντας του τα συναισθήματα της. Εξωστρεφής, εκφραστική με υπερβολικό ταμπεραμέντο, δραστήρια, έξυπνη, εκπαιδεύεται πολύ εύκολα, υπερβολικά στοργική και χαδιάρα. Είναι γάτα που δεν ταιριάζει σε όλους αφού δημιουργεί συχνά προβλήματα. Δεν της αρέσει ο περιορισμός, ούτε να έρχονται σε επαφή μαζί της οι ξένοι και δεν μπορεί καθόλου να μένει μόνη της.

Η τρίχα της χρειάζεται πέρασμα με ένα μαλακό πανί το οποίο θα την κάνει ακόμα πιο μεταξένια και φωτεινή και θα αφαιρέσει της νεκρές της τρίχες. Γάτα που βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση και κίνηση και γι’αυτο έχει πολύ καλή όρεξη.

Συχνά εκτρέφονται μαζί με τις σιαμέζες γιατί έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Επιτρέπονται ζευγαρώματα με την μπαλινέζα και τη μακρύτριχη ανατολίτικη. Εκτός από μονόχρωμες δεκτές είναι και οι δίχρωμες, οι καπνιστές, οι ασημένιες και οι ραβδωτές.